Bij de ontwikkeling in een individu van het gevoel van veiligheid, identiteit, betekenisvolle relaties, en een coherent narratief spelen twee, met elkaar verweven ontwikkelings-processen (hechting en intersubjectiviteit) een essentiële rol. Deze processen vormen de belangrijkste leidraad voor de wijze waarop de ontwikkeling binnen het gezin tijdens de jeugd en adolescentie plaatsvindt. Deze processen blijven gedurende het hele leven van een mens een belangrijke en actieve rol spelen bij de succesvolle integratie van autonomie en intimiteit. Ook zijn deze processen uiterst belangrijk bij het omgaan met stress, het helen van trauma's, het ontwikkelen van veerkracht, en bij het ontdekken van nieuwe aspecten van het zelf, van de vroegste jeugd tot de ouderdom toe. Wanneer iemand, op welke leeftijd dan ook, een gezinstrauma doormaakt, dan zijn de desbetreffende processen uiterst behulpzaam bij het helen van dit trauma en de integratie ervan in het narratief. Tijdens deze presentatie wordt een beschrijving gegeven van de essentie van een behandelingsmodel dat gebaseerd is op de theorie van en het onderzoek naar hechting en intersubjectiviteit.
1. Het uitleggen van een aantal belangrijke kenmerken van hechting en intersubjectiviteit, die van belang zijn voor de behandeling van gezinstrauma's.
2. Uitleggen op welke wijze de ontwikkeling van zowel het vermogen tot emotieregulatie als het vermogen tot reflectief functioneren bij deze behandeling wordt bevorderd.
3. Demonstreren hoe de intersubjectieve houding van de therapeut de co-regulatie van affect en de co-creatie van betekenis bevordert.
