Flexibiliteit in relationele aandachtsfoci: Wie heeft het? Hoe bevorder je dit? Waarom het zo belangrijk is om nauwe relaties te laten groeien en bloeien
Dit praatje gaat over de flexibiliteit in relationele aandachtsfoci. Dit wordt gedefinieerd als iemands vaardigheid in het flexibel verschuiven van de aandachtsfocus binnen en tussen drie mogelijke aandachtsdoelen:
a) een focus op de eigen partner en op hoe die partner kan worden ondersteund,
b) een focus op het eigen zelf en hoe de partner het zelf kan ondersteunen en, heel belangrijk
c) een gezamenlijke en gedeelde focus ten aanzien van stimuli uit de omgeving (bijv. zonsondergangen, voedsel, films) en gezamenlijke activiteiten (bijv. zingen, dansen, conversaties), waarbij gedachten over het zelf of de partner op zich naar de achtergrond verdwijnen.
Dergelijke flexibiliteit in de aandachtsfocus, gestuurd door flexibele, geactiveerde doelstellingen die in gang worden gezet door situationele factoren, wordt bepaald door een gevoel van veiligheid in de wereld en met partners. Er zal extra aandacht worden besteed aan wat er nodig is om dergelijke flexibiliteit op te brengen in de relationale aandachtsfocus en welke voordelen het heeft om dit te doen. Ook zal er besproken worden wat er verkeerd kan gaan en verkeerd gaat en hoe dit tot chronische zelfbescherming en zelffocus leidt. Er zal empirisch onderzoek worden gepresenteerd, waaruit naar voren komt hoe belangrijk een flexibele relationele aandachtsfocus is. Er zal speciale nadruk worden gelegd op splinternieuw onderzoek naar het belang van een gezamenlijke, niet-zelfbewuste en niet-partnerbewuste, naar buiten gerichte aandachtsfocus bij het beleven van prikkels (bijv. smaken, visuele indrukken) of bij gezamenlijke activiteiten (bijv. conversaties, sport), waarbij geen van beide partners dringende behoeften heeft. Een dergelijke naar buiten gerichte focus versterkt ervaringen op manieren waar zowel individuen als relaties van profiteren.
